خوش به حالتون که چندين بار سعادت ديدار رهبر عزيز رو داشتيد! من که در حسرت يک بار ديدنشون مي سوزم!
نحوه نوشته تون در مورد آقاي مظفر سالاري منو ترغيب کرد که سر فرصت ،شايد موقع امتحان!، سراغي هم از نوشته هاي ايشون بگيرم

راستي ، اين اشتياق به خواندن در هنگام امتحانات يک لذت هست ! و نميدونم که چرا دقيقا اون زمانها هم بهترين کتابها در دسترس قرار ميگيرند!