سفارش تبلیغ
صبا ویژن

صفحه خانگی پارسی یار درباره

حلالم کن...

بعضی آدما حلالیت میطلبند فقط برای اینکه از سرنوشت خودشان میترسند از اینکه نکند چه در این دنیا و چه در آخرت اتفاق ناگواری برایشان بیافتد...میترسند از اینکه نکند روزی به خاطر بخشیده نشدن از طرف دیگران وارد دریای دوزخ شوند...این آدم ها حلالیت خواستنشان از روی ترس و منفعت شخصی است... هر وقت با این آدم ها مواجه شدید راحت تر ببخشید و بی تامل حلال کنید... این آدم ها واقعا به حلال کردن شما مستحق هستند... و کمک به مستحق بسیار پسندیده و زیباست...

بعضی آدم ها آن قدر حلالیت خواستنشان صادقانه است که آدمی دوست دارد خود را به نشنیدن بزند تا بارها ترانه ی دلنشین حلالم کن را از زبان آن ها سمع کند ...آن ها که صادقانه حلالیت میطلبند ترس از حلال نشدن ندارند و دنبال منفعت شخصی نیستند... ترس این آدم ها از فروریخته نشدن غم ها و ناراحتی های ته نشین شده در قلب کسی است که دل او را شکانده اند و ظلمی هرچند کوچک به او کرده اند... این آدم ها وقتی می گویند حلالم کن یعنی : میخواهی من را نبخشی نبخش اما از من ناراحت نباش و به خاطر من غصه نخور...

پایین نوشت: ما آدم ها وقتی به لیالی عزیز قدر نزدیک میشیم بیشتر از روزهای قبل دنبال بخشیدن دیگران و بخشیده شدن از طرف دیگران هستیم... در چنین شب های عزیزی از دوستان و نزدیکانمان میخواهیم که حلالمان کنند. اما واقعا ماهیت این درخواست چیه؟ به خاطر خودمون میگیم حلالم کن یا واقعا به خاطر طرف مقابل؟ کدوم حلالیت خواستن قشنگ تره؟

کمی بعد نوشت: بیشتر ما آدم ها یادگرفتیم از افرادی حلالیت بخواهیم که میدانیم قبل از درخواست حلالم کن ما را بخشیده اند و یا به راحتی ما را میبخشند. اما چندبار در طول عمر از کسانی که واقعا باید ما را حلال کنند خواسته ایم حلالمان کنند؟؟ در این شبهای لیالی عزیز بیاییم از افرادی حلالیت بخواهیم که میدانیم به سختی ما را حلال میکنند... ما به حلال شدن توسط این افراد نیازمندتریم